Rozwiązania dotyczące klejenia pianek

W zasadzie prawie wszystkie tworzywa sztuczne nadają się do spieniania, np. poliuretan (PUR twarda/miękka pianka), polipropylen, ekspandowany poliuretan (EPP), ekspandowany polistyren (EPS), ekspandowany polipropylen (EPE). Właściwości te można określić poprzez dobór surowców. Oznacza to, że silnie usieciowane sztywne pianki są produkowane przy użyciu krótkołańcuchowych polioli, podczas gdy miękkie i elastyczne pianki są produkowane przy użyciu długołańcuchowych polioli.

W przypadku spieniania fizycznego materiał jest rozprężany w procesie fizycznym
W przypadku spieniania chemicznego do granulatu tworzywa sztucznego dodaje się porofor (np. pentan lub CO2), który rozdziela się jako lotny składnik po dodaniu ciepła. Wynik: stopiona pianka.
Większość pianek produkuje się metodą wytłaczania pianek: podgrzane tworzywo sztuczne rozszerza się 20 do 50 razy w stosunku do swojej objętości, wypływając z perforowanej dyszy. Obracające się ostrza skracają powstałe w ten sposób pasma pianki do cząstek o wielkości kilku milimetrów.

Proces formowania jest wykorzystywany do przetwarzania kulek pianki o strukturze zamkniętych komórek wykonanych z (EPE, EPP, EPS) na elementy z pianki, takie jak skrzynki na narzędzia lub opakowania transportowe. Materiały tego typu mają ogromny potencjał wynikający ze swojej lekkiej konstrukcji i dobrych właściwości termoizolacyjnych, ponieważ składają się w ponad 90% z powietrza.

Korzystając ze specjalnej technologii spieniania cząstek, gigantowi chemicznemu BASF udało się niedawno wyprodukować pierwszy na świecie ekspandowany poliuretan termoplastyczny (E-TPU) pod nazwą Infinergy. Nowa pianka o strukturze zamkniętych komórek jest sprzedawana między innymi jako materiał amortyzujący w nowo opracowanych butach do biegania.

Klejenie pianek
Różne rodzaje pianek można łączyć za pomocą wielu klejów. Wybór najlepszego rozwiązania zależy od rodzaju pianki w połączeniu z podłożem, do którego ma być przyklejona.

Sztywne pianki, takie jak polistyren – znany również jako styropian – mogą być wygodnie łączone na przykład za pomocą klejów dyspersyjnych i tworzą wiązanie, które trudno oddzielić. Jednak kleje na bazie rozpuszczalników (np. kleje uniwersalne) rozpuszczają materiał. Można natomiast je stosować i osiągać zadawalające rezultaty w przypadku pianek poliuretanowych o otwartych strukturach, zwanych też „gumą piankową”.

Jednak niektóre typy pianek są trudne do klejenia, np. pianki polietylenowe, z których robi się na przykład maty do spania, są niemożliwe do sklejenia za pomocą standardowych klejów. Zamiast tego lepiej je zgrzać. W tym celu należy podgrzać klejone powierzchnie pistoletem na gorące powietrze, aż zaczną się topić, a następnie mocno je do siebie docisnąć, aż się połączą.

Problemy mogą pojawić się także podczas klejenia pianek, które są bardzo elastyczne i dlatego szybko odrywają się od podłoża, jeśli zastosowana zostanie niewłaściwa technologia klejenia.